Μας το ζητήσατε και η Διατροφολόγος-Διαιτολόγος Άννα Καραγκούνη μας δίνει πέρα από τη συνταγή και τη διατροφική ανάλυση των μπαρών!
ΥΛΙΚΑ
1 φλ. βρώμη
6 κ. σούπας τριμμένο αμύγδαλο
4 κ. σούπας μαύρη (κορινθιακή) σταφίδα
1-2 κ. γλυκού κανέλα
3 κ. γλυκού ελαιόλαδο
ΣΙΡΟΠΙ
1 φλ. νερό
4 κ. σούπας μέλι
2κ. σούπας καστανή ζάχαρη
Ξύσμα λεμονιού
Απόσπασμα από το άρθρο που διαβάσαμε στο site dinanikolaou.gr
Ένα από τα ιστορικότερα και πιο χαρακτηριστικά προϊόντα της Αιγιάλειας αλλά και της ευρύτερης περιοχής της Βοριοδυτικής Πελοποννήσου και των Ιονίων νήσων αποτελεί η κορινθιακή σταφίδα. Η κορινθιακή σταφίδα, προέρχεται από την αποξήρανση του μικρού, μαύρου και αγίγαρτου (χωρίς κουκούτσια) σταφυλιού, της ποικιλίας με την επιστημονική ονομασία Vitis vinifera L. var. Apyrena και το όνομά της οφείλεται στον Κορινθιακό κόλπο από τα λιμάνια του οποίου ξεκίνησαν οι πρώτες εξαγωγές της.
Καλλιεργείται σχεδόν αποκλειστικά στον Ελλαδικό χώρο κατά 80%. όπου παράγεται και η καλύτερη ποιοτικά κορινθιακή σταφίδα σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό γιατί την ευνοεί το μικροκλίμα της περιοχής μας, ενώ αντίστοιχες προσπάθειες καλλιέργειάς της σε άλλες περιοχές του πλανήτη έδωσαν υποδεέστερες ποιότητες.
Η κορυφαία ποιότητα κορινθιακής σταφίδας που παράγεται στην Ελλάδα είναι αυτή της περιοχής του Αιγίου και ευρύτερα της Αιγιάλειας, η φημισμένη Vostizza (Βοστίτσα) που αποτελεί και Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.). Κατά την περίοδο του των μεσαιωνικών χρόνων το Αίγιο ονομαζόταν «Βοστίτσα» που σήμαινε «η πόλη των κήπων».
Σύμφωνα λοιπόν με την ιστορία, το πολιτιστικό αποτύπωμα αλλά και τη σημερινή κατάσταση, το Αίγιο και συνολικά η Αιγιάλεια θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως η πόλη της καλύτερης σταφίδας!
Πηγή φωτογραφίας: olivemagazine.gr
Έχει πατρίδα του τη Σουηδία, όμως πίνεται φανατικά σε όλη τη Βόρεια Ευρώπη (στη Γερμανία και την Αυστρία το λένε gluehwein) ιδιαίτερα την περίοδο των εορτών. Φτιάξτε το κι εσείς για ένα ζεστό καλωσόρισμα στους καλεσμένους σας.
Πηγή φωτογραφίας: zougla.gr
….Oι Κερκυραίοι, τιμώντας τον ‘Αγιό τους, καθιέρωσαν και το έθιμο με τις «τηγανίτες του Αγιού», τους ευρέως γνωστούς σε όλους λουκουμάδες της Κέρκυρας.
Σε κάθε καντούνι, σε κάθε χωριό, σε κάθε σπίτι, μαγειρεύουν σήμερα το βράδυ οι νοικοκυρές τους λαχταριστούς λουκουμάδες, «για να μυρίσει το σπίτι και να χαρεί ο άγιος για τη γιορτή του» θα πει η κ. Αντζελίνα στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Η συνταγή είναι ιδιαίτερη και όπως αναφέρεται στο βιβλίο «ΚΕΡΚΥΡΑ-Μια ματιά στο χρόνο (1204-1864)» της Νινέτας Λάσκαρι, «η συνταγή δεν απαιτεί παρά μία ουγγιά μαγιά, ένα καρτούτσο, δηλαδή δύο ποτήρια νερό, τέσσερις κουταλιές «ράζες» (κοφτές) ζάχαρη, τέσσερις κουταλιές «ράζες» βούτυρο, κοπανισμένη ζάχαρη με κανέλλα σε «καλτσέτα» ένα αυτοσχέδιο λεπτό φίλτρο, ή αραιωμένο με νερό μέλι και το ανάλογο λάδι για το τηγάνισμα. Πολλές φορές προσθέτουν και ΣΤΑΦΙΔΑ μέσα στη ζύμη. Πασπαλίζονται με μέλι ή με κοπανιστή ζάχαρη»…
Greek Raisins 