κορινθιακή Σταφίδα: Το μαύρο «διαμάντι» του Αιγίου και της Αιγιάλειας

Απόσπασμα από το άρθρο που διαβάσαμε στο site dinanikolaou.gr

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Ένα από τα ιστορικότερα και πιο χαρακτηριστικά προϊόντα της Αιγιάλειας αλλά και της ευρύτερης περιοχής της Βοριοδυτικής Πελοποννήσου και των Ιονίων νήσων αποτελεί η κορινθιακή σταφίδα. Η κορινθιακή σταφίδα, προέρχεται από την αποξήρανση του μικρού, μαύρου και αγίγαρτου (χωρίς κουκούτσια) σταφυλιού, της ποικιλίας με την επιστημονική ονομασία Vitis vinifera L. var. Apyrena και το όνομά της οφείλεται στον Κορινθιακό κόλπο από τα λιμάνια του οποίου ξεκίνησαν οι πρώτες εξαγωγές της.

Καλλιεργείται σχεδόν αποκλειστικά στον Ελλαδικό χώρο κατά 80%. όπου παράγεται και η καλύτερη ποιοτικά κορινθιακή σταφίδα σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό γιατί την ευνοεί το μικροκλίμα της περιοχής μας, ενώ αντίστοιχες προσπάθειες καλλιέργειάς της σε άλλες περιοχές του πλανήτη έδωσαν υποδεέστερες ποιότητες.

Η κορυφαία ποιότητα κορινθιακής σταφίδας που παράγεται στην Ελλάδα είναι αυτή της περιοχής του Αιγίου και ευρύτερα της Αιγιάλειας, η φημισμένη Vostizza (Βοστίτσα) που αποτελεί και Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.). Κατά την περίοδο του των μεσαιωνικών χρόνων το Αίγιο ονομαζόταν «Βοστίτσα» που σήμαινε «η πόλη των κήπων».

Σύμφωνα λοιπόν με την ιστορία, το πολιτιστικό αποτύπωμα αλλά και τη σημερινή κατάσταση, το Αίγιο και συνολικά η Αιγιάλεια θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως η πόλη της καλύτερης σταφίδας!

Συνέχεια

Ποιά σταφίδα, είναι η κορινθιακή Σταφίδα;

Για όσους δεν γνωρίζουν ή για εκείνους που νομίζουν ότι ξέρουν την κορινθιακή Σταφίδα:

Ποιά σταφίδα, είναι η κορινθιακή Σταφίδα;

Η κορινθιακή σταφίδα λαμβάνεται από σταφύλια των ποικιλιών (cultivars) Vitis Vinifera L. var. apyrena, ποικιλία ΜΑΥΡΗ κορινθιακή σταφίδα και είναι μια αμιγώς Ελληνική ποικιλία αμπέλου, της οποίας η ιστορία φτάνει έως την αρχαιότητα.

Το όνομά της το οφείλει στον Κορινθιακό κόλπο από τα λιμάνια του οποίου ξεκίνησαν οι πρώτες εξαγωγές της!!!

Συνέχεια

Από τον τρύγο στις ελιές, δεν απολείπουν οι δουλειές

14522891_1079320868783229_6046301182338037676_n

Σταφίδα η ελληνική, άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γλώσσα, την ποίηση, το τραγούδι, τη λαϊκή μας παράδοση, παροιμίες και γνωμικά, ιστορίες λατρευτικές παραδόσεις και λαϊκές δοξασίες συνδέθηκαν με αυτήν. Ευδοκιμεί στην ΒΔ Πελοπόννησο, στη Ζάκυνθο, στην Κεφαλονιά.

Συνέχεια

Μαυροδάφνη και κορινθιακή Σταφίδα

Υπάρχουν πολλοί και άρρηκτοι δεσμοί μεταξύ της κορινθιακής Σταφίδας και της πατρινής μαυροδάφνης.

Καταρχάς το κατεξοχήν ποτό του πατρινού καρναβαλιού η περίφημη Μαυροδάφνη, παράγεται και από σταφύλια ποικιλίας κορινθιακής Σταφίδας, στην οποία οφείλει τη γλυκιά του γεύση!!!

Οικογένεια του Gustav Clauss. Πηγή Φωτογραφίας: http://www.achaiaclauss.gr/2020/09/11/thanatos-goustauou-clauss/?fbclid=IwAR3IHm0Him51LCs-czBmG7cvnQrdWqlVsQbiDLS-VeGHsd0JppA_KK3dPkg#more-4166

Ποιός ήταν όμως ο δημιουργός της ξακουστής μαυροδάφνης;

Συνέχεια

KΑΛΟ ΜΗΝΑ! 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Η Ίνδικτος

(από τη λατινική λέξη Indictio=ένδειξη, ορισμός, μήνυμα, κήρυξη, επαγγελία, διάγγελμα, διάταγμα) σήμαινε την αρχή του οικονομικού έτους.  Η Ινδικτιών ήταν η αστρονομική χρονική περίοδος των 15 ετών. Καθιερώθηκε στα χρόνια των Ρωμαίων, λόγω κάποιου φόρου, ο οποίος διατάχθηκε να υπολογίζεται κάθε δεκαπέντε χρόνια.

corinthian_currants_600

Το έθιμο της Αρχιχρονιάς

Συνέχεια

–Πατέρα, φώναξα, πάει η σταφίδα μας! –Εμείς δεν πάμε, μου αποκρίθηκε, σώπα!

ston-gkreko-kazantzakhs

Πηγή: flashnews.gr

«…Τη μέρα κείνη, της Κοίμησης της Παναγίας, 15 Αυγούστου, οι εργάτες δε δούλευαν κι ο πατέρας μου κάθονταν στη ρίζα μιας ελιάς και κάπνιζε. Είχαν έρθει γύρα οι γειτόνοι, που είχαν απλώσει κι αυτοί τη ΣΤΑΦΙΔΑ τους, κάπνιζαν πλάι στον πατέρα μου, αμίλητοι. Φαίνονταν στενοχωρημένοι. Όλοι είχαν καρφώσει τα μάτια σ’ ένα συννεφάκι που ‘χε προβάλει στον ουρανό, κατασκότεινο, βουβό, και προχωρούσε. Είχα καθίσει κι εγώ κοντά στον πατέρα μου και κοίταζα το σύννεφο. Μου άρεσε, σκούρο, μολυβί, χνουδάτο, κι ολοένα μεγάλωνε, άλλαζε πρόσωπο και κορμί, πότε σα γεμάτο ασκί, πότε σα μαυροφτέρουγο όρνιο και πότε σαν τον ελέφαντα που είχα δει σε ζωγραφιά, κουνούσε την προβοσκίδα του κι έψαχνε ν’ αγγίξει κάτω τη γης. Αεράκι χλιαρό φύσηξε, τα φύλλα της ελιάς ανατρίχιασαν. Ένας γείτονας πετάχτηκε όρθιος, άπλωσε το χέρι κατά το σύννεφο που προχωρούσε.

Συνέχεια