Αν υπάρχει ένα αρωματικό που πραγματικά με συνεπαίρνει, αυτό είναι ο φρέσκος κόλιαντρος. Όπου και να τον βάλει κανείς, αναβαθμίζεται το πιάτο αυτομάτως, ενώ τη γεύση του δεν τη φτάνει κανένα άλλο, εκτός ίσως από το βασιλικό. Παραδόξως, υπάρχουν άνθρωποι που είναι γενετικά φτιαγμένοι να τον αντιπαθούν, μιας και στο στόμα τους παίρνει μια σαπουνώδη, δυσάρεστη γεύση. Τι κρίμα!
Η σημερινή συνταγή που σας δίνω είναι τέλεια για αυτήν την εποχή που τα καροτάκια είναι τρυφερά, τα μυρωδικά καταπράσινα και τα πορτοκάλια και τα λεμόνια ακόμη ζουμερα! Τη βρήκα σε ένα πολύ καλό ξένο μπλογκ και είναι εμπνευσμένη από την κλασική Μαροκινή σαλάτα με καρότο και πορτοκάλι. Πρόκειται για μια ζουμερή σαλάτα με ωραίες αντιθέσεις γλυκού-ξινού, τραγανού-μαλακού και δροσερού-καυτερού, ενώ παράλληλα αποτελεί μια πολύ υγιεινή, θρεπτική, νόστιμη επιλογή. Μαζί με λίγο τυράκι θα γινόταν εύκολα ένα πλήρες κυρίως γεύμα, αλλά και ένα πολύ καλό συνοδευτικό για ψάρι ή κοτόπουλο.
Δείτε την αρχική δημοσίευση 444 επιπλέον λέξεις
